yağmur

sonbaharda doğdum..yağmur öyle sevmediğim birşey de değildir..eve gidiyorsam mesela ıslanmamak için çok kasmam kendimi..pencereden hala elimi kolumu çıkarırım..bir anım var ki çocukluğumdan kalma yağmurla aramdaki bu saf duyguları korkuyla kaplıyor işte..

ilkokula gidiyordum..tahminim ilkokul 4.Bir akşam çok feci yağmur yağıyor,salondan pencereden bakıyorum,babam gazete okuyor hatta hiç unutmam...o zamanlar kafamda çalişiyor öğretmenler falan zeki velet diye bizimkilere pöh pöhlüyorlar..almışım gazı anlayacağınız..okulda hocanın ses ve ışık arasında ki zaman farkı hakkında anlattıklarını uyguluyorum..işte şimşeğin ışığını gördükten sonra sesi ile arasında x kadar sn farkı varsa,onu belirli bir sayıyla çarparak olası yıldırım düşmesinin bulunduğun noktadan uzaklığını hesaplıyorsun..(vay vay vay...öyle de bir çocuktum işte)..işim gücüm yok,benimle oynayan yok..ablam var o zamanlar hiç işime yaramıyor..ben de pencereden zevkle bu işi yapıyorum.Zaten sürekli şimşek çakıyor bizimkiler tv yi de kapattı bu yüzden...
ve yıldırım düştü..yanımızdaki siteye..ben pencereden bakarken..ışığı gördüğümde dudağımla saymaya başlayamamıştım bile..."bi.." dedim ve masanın altındaydım..feci bir ses.Ev titredi böle..gözlerim faltaşı gibi oldu..neydi o öyle hala tüylerim diken diken oluyor..

o gün bugündür,zaten ani seslerde yaradan bir el hareketi ile beni oynatıyor yerimden,yağmurlu,gök gürültülü havalarda keyfime diyecek olmuyor...yalnız da kalıyorum evde,hayır duymuyim desem çatı katındayım şangır şungur her taraf...

geçen cumartesi akşamı 1 de yattım,inanın bana 7 e kadar,allah ne verdiyse...gökler boşaldıysa o gece en az 5-6 defa ateşli bir biçimde sevişti ben şahidim,çünkü uyuyamadım...üşüdüm birde üstümde hırka,iki kat battaniye,yorgan...donuyorum..yalnızımda..

hastayım da şimdi..üşüttüm mutlaka...biri yemek yapsa yedirse bana..bulaşıkları yıkasa...yalnız kalmayı seviyorum gerçekten ama sağnak yağmur yağarken ve hastayken çok istiyorum biri olsun yanımda..baksın bana...bunun için insan tutucam utanmasam...herkesin zayıf anları olur ya hani,hastayım şimdi,regli de oldum bir de yağmur yağarsa kesin ağlarım,kesin..